Remco’s Blog (DIOZ 4)
Remco’s blog;
Donderdag 30 maart
‘’Ik kwam op het idee om een log te gaan schrijven over mijn eigen bevindingen van De Mannen van Luijks. Waar ik normaal het schrijven van wedstrijdverslagen aan iemand anders overlaat heb ik besloten de wedstrijden van Dosko-thuis en Roosendaal-uit te samen met de overige dagen zelf te becommetariëren. Spannend want ook voor mij is dit nieuw. Deze donderdag begon als elke werkdag. S’ochtend ontbijt gemaakt voor de kids om daarna naar ut Veer te rijden om weer lekker een dagje ‘te werken’ bij Csi. Zoals iedere donderdag ben ik ook vandaag bijtijds naar huis gegaan om rond half 7 met het fietsje richting DIOZ te kunnen kachellen. Nou zat het op het werk de hele dag al tegen maar ik dacht bij mijn vrienden van DIOZ de dag goed te kunnen afsluiten. Helaas was dit niet het geval. In de rondo dacht ik mijn makker Ivo na te doen door de bal met de hak te verlengen. De bal ging echter niet naar een andere teamgenoot maar recht tegen mijn neus aan. Deze zwol uiteraard direct helemaal rood op waardoor ik bang ben dat me dit nog wel een aantal dagen/weken gaat achtervolgen. Gelukkig waren er na afloop van de training een paar lekkere koude pilsjes om te nuttigen en deze genante vertoning te doen vergeten.’’
Vrijdag 31 maart
‘’Vandaag heb ik eens een lekker vrije dag genomen. Onder het genot van een paar pilsjes geniet ik van het moppen tappen van Toine op de app. Voor de rest was de dag als normaal’.
Zaterdag 1 april
‘Vandaag is mijn compagnon Gerrit jarig. Super leuk natuurlijk voor Gerritse en super leuk voor mij dat Gerrit morgen een bakkie bier weg moet geven. De rest mag uiteraard mee drinken maar als opperhoofd van de Mannen van Luijks heb ik toch zeker recht op een extra pilsje lijkt me zo. Hoe mooi de dag ook is, s’avond krijg ik een flinke knauw te verwerken. Jos post op de app een stukje van de trainer van het eerste. Hierin staat dat Corne overal is waar ze hem nodig hebben. Een nobel streven maar ik denk niet eens dat Corne mij als grote baas van ’t Vlaggenschip kent. Ik dacht in eerste instantie aan een grap maar dit bleek helaas niet het geval te zijn. Jammer natuurlijk, maar ach.. wij doppen onze eigen boontjes wel als team.’’
Zondag 2 april
‘’Vandaag de dag van de wedstrijd, DIOZ – Dosko. Uiteraard sta ik in de basis als flankspeler. Met mijn snelheid en strakke voorzet ben ik een gevaar voor elke tegenstander. Helaas bleken ze dit ook bij Dosko te weten achteraf (ze noemde me daar de Robben van DIOZ heb ik uit betrouwbare bron). Na een half uur werd ik namelijk op een smerige manier uit de wedstrijd getrapt door een hele sympathieke tegenstander. Ook Toine, Christian, Joey en Dave werden nagetrapt door deze Dosko-‘speler’. Gelukkig konden de Mannen van Luijks zich ook zonder mij weren en wonnen we uiteindelijk met 2-0. Twee maal was de oude krijgen Alain de doelpuntenmaker. Vond ik gemeend leuk voor die jongen. Ondanks mijn blessure wonnen we dus wel en dat was een doekje tegen het bloeden voor mij. De bak bier van Gerritse voor zijn verjaardag was vervolgens een deken tegen het bloeden. Echter moest ik natuurlijk wel naar huis maar gelukkig was mijn vrouwtje zo goed mij op te komen pikken. Morgen dan maar naar het ziekenhuis voor verder onderzoek aan mijn enkel.’’
Maandag 3 april
‘’Vandaag geen werk maar een ziekenhuisbezoekje. Zo had ik de eerste werkdag van de week natuurlijk niet voorgesteld. Na wat onderzoekjes bleek ik mijn enkelbanden gescheurd te hebben. Einde seizoen dus… Een flinke domper want buiten een lekker balletje trappen kan ik nu ook de donderdag niet meer lekker ouwehoeren in de kleedkamer. De eerste week moet ik op krukken lopen en ben dus genoodzaakt thuis te blijven van mijn werk. Niet ideaal op deze manier, maar stiekem toch ook wel lekker’’
Dinsdag 4 april
“Mijn eerste ‘vrije dag’ was toch wel lekker. Uitslapen, ontbijtje op bed, beetje TV kijken. Veel slechter kan het niet eigenlijk. Ik wordt verzorgt, heerlijk!’’
Woensdag 5 april
‘’Tijdens mijn tweede ‘vrije dag’ begint het toch al weer te kriebelen. Niet dat ik weer wil gaan werken maar de donderdag-trainingsdag komt dichterbij en beseft mij meer en meer dat ik niet kan gaan voetballen. Nee, het was geen fijne dag vandaag. Ik zie dan ook behoorlijk op tegen morgen eerlijk gezegd.’’
Donderdag 6 april
‘’Zoals elke donderdag begint de dag met Dorstig Weer in de app. Het s’avond bieren komt er dan weer aan, maar helaas niet voor mij. Normaal is het mijn kameraad op de linkerflank Colin die de eerste is maar dit maal is het Joey die van wal steekt. Mij doet het simpelweg pijn van binnen, ik kan namelijk niet… verschrikkelijk. Omdat ik er niet bij kan zijn besluit ik maar vooruit te lopen op het weekendje weg met de Mannen van Luijks half mei in Hannover. Een strippende Sylvie Meis is de motivator van Hannover vind ik in het sportnieuws. Dit ga ik delen met de mannen, vinden ze vast leuk. Helaas krijg ik geen reactie, sterker nog; ik krijg te horen dat ze gaan tienen op de training. Het spel dat mij zo aan het hart ligt. Ik maak de grap nog dat ik voor 12 keep, Colin kan er hartelijk om lachen lees ik af aan de emoticons. Doet me goed.’’
Vrijdag 7 april
‘’Omdat ik gisteren vroeg onder de wol ben gedoken kom ik er op mijn 4de ‘vrije dag’ pas op de vroege ochtend achter dat mijn PSV gisteren in de laatste minuut tegen Twente het laatste spankje hoop op de titel verspeeld heeft. Lekker begin van de dag. Om 17:00u ben ik wel blij dat het weekend is.’’
Zaterdag 8 april
‘’Ik verveel me en struin het nieuws af naar opvallende feitjes. Ik kom erachter dat Geert Wilders naar Sint Willebrord komt. Vind ik leuk. De schoonfamilie woont er namelijk dus denk ik dat ik ook langs ga. Als ik dan nog op krukken loop val ik wellicht beter op en mag ik Geert (ik mag Geert zeggen als mede-leider) misschien wel de hand schudden. Volgens mij vind Geert dat ook wel bijzonder.’’
Zondag 9 april
‘’Vandaag is de laatste wedstrijd tijdens mijn blog. We moeten uit naar Roosendaal, de stad waar ik woon. Uiteraard kan ik niet meedoen maar de Mannen van Luijks zouden de Mannen van Luijks niet zijn als de Man Luijks zichzelf niet laat zien. Ik kom aan bij een 2-0 stand (doelpunten Ivo en Danny), fantastisch natuurlijk. Ik liet mij natuurlijk informeren over het totstandkoming van de doelpunten. De 1-0 was een vrije trap van Christian die Ivo goed inkopte. De 2-0 was schijnbaar een plaatje van jawelste. Sander gaf met buitenkant rechts de assist op Danny, de man van weinig woorden aarzelde geen moment en volleerde de bal in de verre kruising. Wat er de laatste 10 minuten gebeurt is kan ik me na al dat bier niet meer herinneren. Om half 12 was daar het eerste pilsje, om 5 over half 12 het tweede, om 10 over half 12 de derde. Enfin, je snap waar ik naar toe wil. Ik ben er nog wel in geslaagd vandaag op te roepen tot de Gouden Loempia bokaal 2017. Met zijn alle pilzen is het mooiste geschenk dat je mij kunt geven, ik hoop ze te kunnen overtuigen zaterdag 6 mei allemaal mee te gaan naar Dakota’s.’’
