Historie
Verteld door Jac van Overveld, lid vanaf 1941
Ik kan me nog herinneren als jongen van 10 jaar dat het plan bestond om weer een voetbalclub op te richten. Enkele jaren daarvoor was er ook een voetbalclub geweest bij café Vermunt, een zogenaamde Z.V.C. (Zegse voetbalclub). Dat veld was waar nu het dorpsplein is. Daar was de club ook thuis. Als ik me kan herinneren wie de mensen waren was dat meester Wijngaarts, de gebroeders Baks, Janus Mies, Jan Bogers en anderen. Er waren verschillende jongens lid van een club buiten de Zeg met name R.B.C., K.V.W. en in Rucphen.
Als voetbalveld werd er gezocht naar een geschikte plek. Sjefke van Meel had een groot stuk met hei en bunt liggen in de Heistraat maar dat moest eerst gelijk gemaakt worden want er waren verschillende kuilen die door kinderen gemaakt waren die daar regelmatig speelden. Een ieder die wilde voetballen en lid wilde worden werd gevraagd om te komen helpen het veld in orde te maken.Ik weet nog goed dat ik van thuis een schop meenam en met de step ernaartoe ging om te helpen. Er waren ook enkele jongens die thuis boer waren en die brachten paard en kar mee om het zand te verplaatsen. Wie de eerste tegenstander was weet ik niet meer. Wel weet ik dat Co Buys en Toontje Tak ervoor zorgden dat het publiek moest betalen anders mocht je niet komen kijken. Het nadeel was dat er een brede sloot naast het veld lag en de club maar 1 bal had. Zo gebeurde het dat als de bal in de sloot belandde er een schapnet aan te pas kwam anders kon de wedstrij niet doorgaan.
In het begin waren er 2 elftallen. De naam D.I.O. werd gekozen. Door Inspanning Ontspanning. Later werd er op last van de bond een Z aan toegevoegd: Zegge, want er was ergens nog een club die D.I.O. heette.
Ze hebben maar 2 jaar op de hei gespeeld en toen zijn ze verhuisd naar Wout Mol (waar nu de van Schendelstraat en van Schendelplein is).
Daar heeft meester Wijngaarts de jeugd ook opgericht dat was in 1941 of 1942, In het begin speelde wij alleen maar vriendschappelijke wedstrijden. Wij hadden 1 elftal en de leeftijden waren van 11 tot 14 jaar. Als wij uit moesten ging alles op de fiets. Omdat er ook kinderen waren die geen fiest hadden moesten zij bij anderen achterop. Er waren ook kinderen die geen voetbalschoenen hadden en dan gebeurde het dan een linkse en de ander de rechtse voetbalschoen aandeed. Een wedstrijd herinner ik mij nog heel goed: V.E.S. D.I.O.Z. 34-0.
Na Wout Mol is de club verhuisd naar Piet Bartels en daarna naar Toon van Sprundel in het Heesterbosch. Ik heb maar een paar jaar in de jeugd gespeeld en kwam als 15 jarige in het eerste elftal samen met mannen die bijna 10 jaar ouder waren dan ik. We hebben het nooit verder gebracht dan eerste klas onderafdeling Brabant. Ook gebeurde het dat we degradeerde naar de 2de klas. Ook toen waren er jongens van buiten de Zeg, die dan verkering hadden op de Zeg en dan hier kwamen voetballen.
Tijdens mijn militaire diensttijd in Indië lag het veld bij Piet Breugelsmans in het Leen en toen ik terug kwam lag het waar het nu ligt maar dan andersom, naast de brandput.
Kleedlokalen waren er niet, dus als w thuis speelden werd er thuis verkleed en de tegenpartij bij Frans Sep bij de geiten in de stal. Een keer is het gebeurd dat een jongen zijn schoen niet vergenoeg weg had gezet en toen hij terug kwam, de geiten zijn schoen hadden opgegeten. Het gebeurde ook dat we ingedeeld waren met clubs in Breda en omgeving. Toen lieten we de omliggende busondernemers inschrijven voor 10 ritten Breda en omgeving. Als laagste inschrijver kwam Muys uit St.Willebrord uit de bus: 300 gulden. Dan moest iedere speler en supporter 1 gulden betalen en het tekort betaalde de club.
Om de kas een beetje te spekken werd er friet gebakken samen met de ouderenbond bij Frans Sep in de schuur. Afgesproken werd dat de ouderen de aardappels zouden schillen en iedere zondag werd er 100 kilo aardappelen gebakken. de winst werd samen gedeeld. Dit kwam de ouderenbond ook goed van pas want die had ook niet veel te verteren. Later ging het met beide verenigingen financieel een stuk beter.
Ik hoop met dit verhaal de beginjaren van D.I.O.Z. een beetje uitgelegd te hebben.
Naschrift van de redactie:
Jac van Overveld hartelijk dank voor dit histories verhaal, want daar hebben de meeste huidige leden geen weet van hoe dat in de beginjaren allemaal gegaan is, gelukkig zijn er nu prima kleedkamer met warm en koud water, en geen geiten meer die je schoenen opeten.