Nsv – DIOZ

Luijks presenteert zich vanuit de glamping als (mout)haantje de voorste

 

Dit weekend stond het jaarlijkse uitje van DIOZ aan De Wallen op het programma. Met slechts 9 selectiespelers aanwezig van de 19 hield het niet over. ‘t Vlaggenschip werd aangevuld met drie jeugdspelers die samen exact even oud waren als nestor Jos. Guust Konings (15), RvT (21) en Rick Buckens (14) maakte vandaag hun debuut voor de trots van De Linden. Ze moesten al gauw gedacht hebben in een voetbalfilm te zijn beland want na een kwartier spelen was er al zoveel gebeurt dat het haast niet te beschrijven is. We gaan toch een poging ondernemen!

 

De wedstrijd was welgeteld 63 seconden bezig toen Jos zich helaas al geblesseerd moest laten vervangen. De knie speelde hem parten waardoor hij niet door kon, de iets jongere Alain kwam hem vervolgens vervangen. Wederom 63 seconden later was het al 1-0 voor de thuisploeg. Een voorzet over links kon makkelijk binnen gelopen worden bij de tweede paal. Alsof de duvel er mee speelde was het 63 seconden daarna wéér raak. Ditmaal was het ’t Vlaggenschip dat toesloeg, Een perfecte diepe bal van Nils kwam voor de voeten van RvT die zeer beheerst met een lobje scoorde tijdens zijn debuut, 1-1. De oplettende lezer zal nu denken; Nils? dat is toch die gemanipuleerde maat van persona non-grata Remco Luijks? En die jongen geeft nu een assist. Geen paniek, het manipulatieve waardoor Luijks toch op de voorgrond treed komt nog..

 

Maar goed, we waren nog bij het eerste kwartier. 6 minuten en 30 seconden na de gelijkmaker kwam Nsv weer op voorsprong. Dennie, rechtsback en buschauffeur van beroep, speelde iets te zacht terug op keeper. Misschien had de zaterdagavond er iets mee te maken, hier wilde Dennie zich na de wedstrijd echter niet over uitlaten. De te korte terugspeelbal werd makkelijk afgemaakt, 2-1. De volgende situatie was nu 390 seconden later. Nadat keeper Dave de bal voor de voeten had weggetikt van de spits en de bal daarna had gepakt, besloot de scheidsrechter een strafschop te geven. De reactie van de scheidsrechter van dienst was; ‘………’. Maar goed, het geluk van ’t Vlaggenschip is dat ze een atleet van jawelste in de goal hebben staan, met een save uit de kruising (waar zijn voeten boven de lat uitkwamen) en vier opvolgende reddingen uit rebounds hield Dave zijn ploeg op de been. Dit zou weleens onzin kunnen zijn en dat de strafschop gewoon slecht was ingeschoten, maar dan moet je maar komen kijken en niet lui achter je mobieltje of laptop een samenvatting gaan lezen.

 

Zo was er dus al voldoende gebeurt in het eerste kwartier. Het moet het voor de jonge debuterende mannen, die overigens allemaal een prima partij speelden, een genot zijn geweest om kennis te hebben gemaakt met ’t Vlaggenschip. Eigenlijk gebeurde na het eerste kwartier de rest van de wedstrijd bar weinig meer. Eigenlijk was het slechts alleen Nils die nog de aandacht trok (manipulatie Luijks) door ondanks zijn 2,5 meter lengte 2x in de zelfde minuut onder een bal door te gaan waardoor er even vaak gescoord werd. Daarnaast scoorde Richard nog zijn eerste doelpunt van het seizoen (auteur was naar de wc, dus geen idee hoe) en maakte Nicky blijkbaar (auteur was bier halen) zijn bijnaam Nick the Dick waar door met zijn pielemuis te scoren. Als laatste moment scoorde Nsv toevallig nog 3 keer waardoor de wedstrijd in een 7-3 nederlaag eindigde voor ’t Vlaggenschip. Na de wedstrijd werden er nog frikandellenkontjes genuttigd, gaf Dave zich letterlijk over aan het bier en liet Dosko zich in de wedstrijd na die van DIOZ weer eens van hun beste kant zien door 4! rode kaarten te incasseren. Het was een zondagochtend om snel te vergeten…